Blijf je graag op de hoogte van vervolgposts? Schrijf je dan zeker in op mijn driemaandelijkse nieuwsbrief.
“Life is what happens to you while you are busy making other plans”.
De woorden zijn van John Lennon en komen uit zijn nummer ‘Beautiful Boy’ uit 1980. De ene hoort hierin een te sterke focus op toekomstplannen, waardoor je dreigt voorbij te gaan aan wat vandaag te bieden heeft. De ander herkent in die woorden onvoorziene omstandigheden die zorgvuldig gemaakte plannen in de war sturen. Ik ben momenteel die ander, die zo’n onverwachte wending het hoofd moet bieden. (najaar 2025)
Daardoor blijven mijn Nog-op-til-plannen, waar ik al druk mee in de weer was, wat langer liggen. Hieronder licht ik wel al een tipje van de sluier op over de eerstvolgende vervolgpost. En in afwachting deel ik graag vier nieuwtjes gelinkt aan eerdere berichten.
1/ Jean Giono’s man die bomen plantte, staat er nog altijd
In november komt De man die bomen plantte van Jean Giono (1895 – 1970) opnieuw uit, ditmaal in een vertaling van David Van Reybrouck. Ook het nawoord is van zijn hand.
In deze ecologische parabel uit 1953 trekt een man kort voor de Eerste Wereldoorlog te voet door de verlaten hoogvlakten in de buurt van Vergons, in de Alpes-de-Haute-Provence. Met uitzondering van wilde lavendel groeit daar weinig. De man, een alter ego van Jean Giono, komt er de herder Elzéard Bouffier tegen. ’s Avonds ziet hij die met grote precisie honderd eikels uitzoeken. De volgende ochtend graaft hij ze een voor een in op een hoger gelegen stuk land. Duizenden eiken zullen zo het levenslicht zien.
Meer over Elzéard Bouffier, zijn eikenbos en Jean Giono lees je in mijn post ‘Dubbel geboekt – Uit de kunst: van Jean Giono’s De man die bomen plantte tot Zevenduizend eiken van Sara Baume’
2/ Als de dieren van Lieselot Mariën genomineerd voor de Bronzen Uil 2025
Lieselot Mariën is met haar roman Als de dieren een van de zes genomineerden voor de Bronzen Uil 2025, de prijs voor de beste Nederlandstalige debuutroman. In deze post lees je meer over Als de dieren én over Lijn van wee en wens van Caro Van Thuyne, die in 2021 met deze roman de Bronzen Uil won.
3/ “Dromenecho’s”, tentoonstelling in Huis Hannon in Brussel
Nog tot 19 april 2026 loopt er in het prachtige Brusselse art-nouveauhuis Maison Hannon een tentoonstelling rond de betoverende verbeeldingswereld van het Belgische symbolisme aan het einde van de 19e eeuw. (Reserveren is sterk aangeraden, want er kunnen maar een beperkt aantal bezoekers tegelijk binnen).
De art-nouveauparel Huis Hannon speelt ook een rol in Jacqueline Harpmans roman Het Strand van Oostende. Je leest er meer over in mijn post ‘Geboekt – Het Strand van Oostende: Brussel – Oostende – Brussel met Jacqueline Harpman’
4/ 36 uur in Normandië: tussenstop in Trouville-sur Mer
De Morgen publiceerde in september een door The New York Times uitgewerkt weekendje Normandië. Op zondag stond er vanuit Deauville een wandeling op het programma naar de markt in Trouville-sur-Mer, een van de meest gerenommeerde in de streek. De markt gaat door op woensdag en zondag tussen 8h en 13h en strekt zich uit van de Pont des Belges tot Le Marché aux Poissons in de Boulevard Fernand Moureaux. (over zo’n 600m)
Niemand minder dan Marguerite Duras bracht haar zomers steevast door in Trouville-sur-Mer. Je leest er meer over in mijn post ‘Geboekt – Marguerite Duras over de zee bij Trouville-sur-Mer: “Regarder la mer c’est regarder le tout“’
Geboekt – Berck-sur-Mer: naar de Opaalkust met Max Blechers roman ‘Gelittekende harten’
Op het eerste gezicht is Berck-sur-Mer een weinig tot de verbeelding sprekende kustplaats. Aan de oppervlakte ontleent ze haar charme vooral aan het voor de zeehonden bekende natuurgebied bij de baai van Authie. Maar tegelijk is het zo’n in fictie verankerde plek, waarvan Joan Didion opmerkte dat er vrijwel onmiddellijk een soort waas overheen valt, als je er komt. Er treedt dan een duizeligmakende vermenging op van fantasie en werkelijkheid. Zo is het helemaal, wanneer je eenmaal het roemruchte sanatoriumverleden van Berck kent, zoals de Roemeen Max Blecher het tot leven brengt in zijn roman Gelittekende harten (1937).