Een liefdesroman, dat was volgens de uitgeverij van dichter en theaterauteur Hans Erich Nossack (Hamburg, 1901–1977) de beste zet om zijn carrière na de Tweede Wereldoorlog weer op gang te trekken. Het zou echter nog jaren duren vooraleer de schrijver toehapte. En ja: die liefdesroman, Op z’n laatst in november, was in 1955 een schot…
Blog
Dubbel geboekt – “De aarde is blauw als een sinaasappel”: ‘In orbit’ & ‘Kosmikomische verhalen’
De loftrompet klinkt zowat unisono voor In orbit, de roman waarmee Samantha Harvey de Booker Prize in 2024 won. De hoofdrol is daarin weggelegd voor de aarde, waar zes ruimtevaarders in een ISS-achtig ruimtestation omheen cirkelen. Zestien keer zeil je met hen mee en zie je de bijna onaardse schoonheid van onze planeet door hun…
In de kijker – De Finse Tove Jansson: nog veel meer dan alleen maar Moemin-mama
Tove Jansson bracht tachtig jaar geleden haar eerste Moemin-verhaal uit: De Moemins en de grote overstroming. Haar naam is onlosmakelijk verbonden met de kinderboekenreeks die uit deze eersteling groeide. Maar als artistieke duizendpoot sloeg ze ook andere wegen in. Hieronder neem ik je mee voor een blik achter de schermen van haar leven en werk.…
In de kijker – De Moemins vieren feest: de iconische Finse figuurtjes van Tove Jansson worden 80
Moemins zijn witte wezentjes met puntoren en een ronde snuit. Ze houden een winterslaap, maar in de overige seizoenen beleven ze grote en kleine avonturen. In 1945 liet de Finse Tove Jansson (Helsinki, 1914-2001) hen op de wereld los met het boek De Moemins en de grote overstroming. Dit jaar mogen ze tachtig kaarsjes uitblazen.…
In de kijker – ‘Het duurt eeuwig en dan is het voorbij’ van Anne de Marcken: een zombieroman?
“Een literaire zombieroman over een vrouw op jacht naar gevoel”. Dit was het eerste wat ik las over Het duurt eeuwig en dan is het voorbij. De flaptekst was het tweede. Die had het over een angstaanjagend boek waarin de vertelster zich een weg baant door een dystopisch hiernamaals. Nieuwsgierig, maar ook met een flinke…
Dubbel geboekt – Twee vrouwen moederziel alleen (op aarde): ‘Ik die nooit een man heb gekend’ en ‘De wand’
In Ik die nooit een man heb gekend van de Brusselse Jacqueline Harpman (1929-2012) overleeft een almaar kleiner wordend groepje vrouwen in een postapocalyptische wereld. Naarmate de jaren vorderen blijft de jongste, de vertelster, moederziel alleen over. Ik moest daardoor meermaals terugdenken aan de vrouw in De wand van de Oostenrijkse Marlen Haushofer (1920-1970). Ook…
Geboekt – Trouville-sur- Mer: decor van Marguerite Duras’ roman ‘Blauwe ogen zwart haar’
Blauwe ogen zwart haar is een poëtisch sensuele roman uit 1986 van Marguerite Duras. De machtig mooie cover van de herziene vertaling van dit boek is een knipoog naar het voormalige Hôtel des Roches Noires in de Normandische badplaats Trouville-sur-Mer. In en rond dit mythische hotel van weleer speelt de openingsscène van Blauwe ogen zwart…
In de kijker – Uitgelezen boeken 2024
Een boekenlijstje om het tweede volledige Boekanza-jaar mee af te sluiten. Ik ging daarvoor op zoek naar de tien in 2024 (her)uitgegeven romans, verhalenbundels en memoirs die me het meest bijgebleven zijn. Die selectie maken was nog niet zo makkelijk, want ik (her)las de afgelopen tijd ook heel wat ouder werk. Toen ik klaar was,…
In de kijker – Zeepijn van Oostende tot Ombrosa: in het spoor van Charlotte Mutsaers en Italo Calvino
‘Ik zal het maar verklappen: dwars door het rijk der wereldliteratuur voert een onsterfelijk spoor van dennennaalden en je hoeft het maar te volgen om uit te komen bij teksten die steken als spelden, dansen als kaarsvlammetjes en ruisen als de zee. Zullen we dan maar?’ Met deze uitnodiging trekt Charlotte Mutsaers je binnen in…
Dubbel geboekt – Uit de kunst: van Jean Giono’s ‘De man die bomen plantte’ tot ‘Zevenduizend eiken’ van Sara Baume
De man die bomen plantte uit Jean Giono’s gelijknamige ecologische parabel uit 1953 schonk in zijn dooie eentje aan minstens tienduizend eiken het leven. Een koud kunstje was dat niet, maar toch staat hij niet alleen. In de jaren tachtig volgde de Duitse kunstenaar Joseph Beuys zijn voorbeeld, weliswaar op kleinere, stedelijke schaal. Met zijn…