Dubbel geboekt – Twee vrouwen moederziel alleen (op aarde): ‘Ik die nooit een man heb gekend’ en ‘De wand’

In Ik die nooit een man heb gekend van de Brusselse Jacqueline Harpman (1929-2012) overleeft een almaar kleiner wordend groepje vrouwen in een postapocalyptische wereld. Naarmate de jaren vorderen blijft de jongste, de vertelster, moederziel alleen over. Ik moest daardoor meermaals terugdenken aan de vrouw in De wand van de Oostenrijkse Marlen Haushofer (1920-1970). Ook…

Geboekt – Trouville-sur- Mer: decor van Marguerite Duras’ roman ‘Blauwe ogen zwart haar’

Blauwe ogen zwart haar is een poëtisch sensuele roman uit 1986 van Marguerite Duras. De machtig mooie cover van de herziene vertaling van dit boek is een knipoog naar het voormalige Hôtel des Roches Noires in de Normandische badplaats Trouville-sur-Mer. In en rond dit mythische hotel van weleer speelt de openingsscène van Blauwe ogen zwart…

In de kijker – Zeepijn van Oostende tot Ombrosa: in het spoor van Charlotte Mutsaers en Italo Calvino

‘Ik zal het maar verklappen: dwars door het rijk der wereldliteratuur voert een onsterfelijk spoor van dennennaalden en je hoeft het maar te volgen om uit te komen bij teksten die steken als spelden, dansen als kaarsvlammetjes en ruisen als de zee. Zullen we dan maar?’ Met deze uitnodiging trekt Charlotte Mutsaers je binnen in…

Dubbel geboekt – Uit de kunst: van Jean Giono’s ‘De man die bomen plantte’ tot ‘Zevenduizend eiken’ van Sara Baume

De man die bomen plantte uit Jean Giono’s gelijknamige ecologische parabel uit 1953 schonk in zijn dooie eentje aan minstens tienduizend eiken het leven. Een koud kunstje was dat niet, maar toch staat hij niet alleen. In de jaren tachtig volgde de Duitse kunstenaar Joseph Beuys zijn voorbeeld, weliswaar op kleinere, stedelijke schaal. Met zijn…

Dubbel geboekt – Cormac McCarthy & Juan Rulfo: Mexicaanse dreamscapes vol desolate schoonheid

De Mexicaanse auteur Juan Rulfo legde over zijn eerste en enige roman, Pedro Páramo, (1955) een magisch realistisch waas. Daarmee inspireerde hij niemand minder dan Gabriel García Márquez. Maar Juan Rulfo’s invloed voel je ook in het werk van de Amerikaanse Cormac McCarthy, zo bijvoorbeeld in zijn roman De Grens uit 1994. Hoe dan? In…

Dubbel geboekt – Alessandro Baricco: de kunst van het portretschrijven in ‘Mr Gwyn & Driemaal bij dageraad’

Voor mij is Alessandro Baricco (1958, Turijn) op zijn best in zijn romans, die zowel zonneklaar als wonderlijk zijn. Hoe hij die twee uitersten verenigt, daar kon ik lang de vinger niet op leggen. Tot ik onlangs na Mr Gwyn (2012) ook Driemaal bij dageraad (2013) herlas. Die laatste novelle was initieel slechts een fictief…

In de kijker – Twee Boekanza-boeken op Film Fest Gent 2024: ‘Small Things Like These’ en ‘The Outrun’

Voor een boek dat verfilmd wordt kan een kassucces of een Oscar(nominatie) een opsteker zijn, maar een vertoning tijdens Film Fest Gent (van 9 tot 20 oktober) lijkt me ook al niet mis. Die eer valt twee “Boekanza-boeken” te beurt! Later zullen beide films algemeen in onze bioscopen komen. Het gaat om Small Things Like…

In de kijker – Patrick Modiano en de ongrijpbaarheid van het verleden, ook nu weer, in ‘De danseres’

Patrick Modiano situeert de meeste van zijn romans in Parijs en omstreken. Straten, pleinen en wijken noemt hij bij naam, maar tegelijk legt hij over de wereldlijke stad een dromerig laagje. Keer op keer opnieuw. Zo komt er ook een nevel te hangen rond zijn personages en schemert het steevast in het verleden, waarnaar zijn…

Dubbel geboekt – Het Alexandrië van Lawrence Durrell: één aria, vier variaties, te beginnen met ‘Justine’ en ‘Balthazar’

Justine en Balthazar zijn de eerste twee delen van Lawrence Durrells Alexandrië-kwartet rond het raadsel van de liefde. De Engelse auteur schreef de vier romans tussen 1957 en 1960. In de jaren erna dook zijn naam op als kandidaat voor de Nobelprijs Literatuur. Onder meer “een dubieuze nasmaak vanwege zijn obsessie met erotische complicaties” zou…